درجات محبت

محبت دوستان خدا، همه محبت خداست امّا محبت درجاتي دارد. در خلوص، خالص ترين محبتِ خداي متعال آن محبتي است كه به آن حبيب حقيقي، به آن كسي كه جز خدا در آن نيست، جز ذكر در آن نيست، عين ذكرالله است و عين كلمه حبّ است، تعلق مي گيرد. عالي ترين و خالص ترين محبت، محبت اوست كه اين محبت، طريق محبت خداست. اگر انشاءالله خداي متعال توفيق داد. اگر محبت معصوم(علیه السلام) آمد، خاصيتش اين است كه انسان هر كجا او هست، دوست مي دارد. در روايات آمده، محبت دوستان محبت ماست و مجازي نيست؛ چون اگر كسي دوست شد، در مملكت او وارد شده. هر قلبي كه اميرالمؤمنين(علیه السلام) دوست مي دارد، عرش و محيط ولايت اميرالمؤمنين(علیه السلام) است. لذا، نمي شود كسي اميرالمؤمنين(علیه السلام) را دوست داشته باشد و آن قلب را دوست نداشته باشد؛ چون محيط ولايت و دايرۀ وجودي مملكت، حضرت است. محيط نورانيت حضرت است.

لذا، هر كسي به مقام محبت و نورانيت رسيده، آنجا مقام حضور معصوم(علیه السلام) است. مقام حضور معصوم(علیه السلام)، مقام مصونيت حضرت است. اگر كسي مي خواهد به يك جايي برسد كه هيچ چيز به او ضرر نزند، ضابطۀ كلي اش اين است: «حبّ عليٍّ حسنه لا يضرّ معها سيّئه». هر عضوي از اعضا و مرتبه اي از مراتب وجودش كه نوراني به اين محبت شد؛ به شرط اينكه اين محبت، محبت عاريه اي نباشد و مستقرّ باشد، آن وادي، وادي ايمن است. محیطی است كه محبوب، خداي متعال است و خداي متعال او را در محيط ولايت خودش و در محيط وادي امن قرار مي دهد.


#ملت_حسین_به_رهبری_حسین
#حب_الحسین_یجمعنا
#آزمون_عزاداران
#حادثه_عاشورا
#تاثیرات_حادثه_عاشورا
#اثرات_قیام_عاشورا
#اصل_اسلام